Pan Kazio, jeśliby go przebrać w czerwony strój, z tą długą siwą brodą z powodzeniem mógłby udawać Świętego Mikołaja. Gdyby nie fioletowy nos i twarz opuchnięta od wódy. Trzęsie mu się ręka, gdy niesie do ust łyżkę z barszczem. Pewnie wolałby setę gorzały, lecz trudno, trzeba trzymać fason. Wszak to cicha …

Sześć lat go nie ma. Odszedł na zawsze. On, lekarz, nie pokonał choroby. Została sama i nie sama. W otoczeniu jego rzeczy. Przedmiotów małych i dużych. Słuchawki lekarskie,nóż do papieru, zegarek, książki, papierosy, zapalniczka, ubrania. Marynarka jeszcze wisi na krześle, buty i kapcie w przedpokoju.

Kłapnięcie drzwi. Drzwi do ich wspólnego mieszkania. Od pewnego czasu ten odgłos był odpowiedzią na większość jej pytań i reakcją na jej pretensje. A przecież to nie były pretensje, raczej rozpaczliwa próba zrozumienia, co w ich małżeństwie jest nie tak. Choć ktoś z boku mógłby pomyśleć, że ostatnio nie tak …

PONIEDZIAŁEK Postanowiłam codziennie robić zapiski. Od ponad roku każdy dzień jest taki sam i nawet zmiana jednego dresu na drugi nie pomaga. Staram się tylko pamiętać, że podstawowa zasada pracy zdalnej to dolna połowa casual, ale górna formal, i panować nad freudowskimi pomyłkami.